เครื่องหมายการค้า หรือ โลโก้ คือ เครื่องบ่งชี้ถึงสินค้าของผู้ผลิต ทำให้เราจำได้ถึงที่มาของผลิตภัณฑ์ว่าเป็นของใคร มีประโยชน์ในการทำให้ลูกค้าจดจำสินค้าได้ง่ายขึ้น ซึ่งรวมถึงเครื่องหมายบริการด้วย แต่ไม่ว่าจะเป็นเครื่องหมายการค้าหรือเครื่องหมายบริการ ก็เป็นเครื่องหมายที่อยู่ในบังคับของกฎหมายเดียวกัน และมีวัตถุประสงค์ในการใช้งานเป็นอย่างเดียวกันด้วย โดยมากแล้วผู้ผลิต ผู้ประกอบการต่างๆ ก็นิยมสร้างโลโก้ขึ้นมาใช้ในกิจการของตน แต่ก็มีไม่น้อยที่ไม่ได้นำเครื่องหมายดังกล่าวไปจดทะเบียน ซึ่งเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ยังไม่ได้จดทะเบียนนี้ จะได้ไปซึ่งสิทธิ์ในเครื่องหมายดังกล่าวโดยการใช้งาน แต่มีสิทธิไม่เทียบเท่ากับการเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ได้จดทะเบียนแล้ว สิทธิของเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ไม่จดทะเบียน สรุปได้ดังนี้
- มีสิทธิใช้เครื่องหมายการค้า หรือเครื่องหมายบริการ เพื่อแสดงความเกี่ยวพันระหว่างสินค้าหรือบริการกับเจ้าของเครื่องหมาย แต่จะห้ามผู้อื่นใช้ไม่ได้
- มีสิทธิคัดค้านการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า หรือ เครื่องหมายบริการ ตาม ม.๓๕ และมีสิทธิฟ้องขอให้เพิกถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า หรือเครื่องหมายบริการ ตาม ม.๖๗
- ไม่มีสิทธิห้ามผู้อื่นใช้เครื่องหมายการค้า หรือเครื่องหมายบริการ ที่เหมือนหรือคล้ายกันกับเครื่องหมายของตน เว้นแต่เป็นจะกรณีการลวงขาย
**************************
พระราชบัญญัติ เครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534
มาตรา ๓๕ เมื่อได้ประกาศโฆษณาคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ารายใดตามมาตรา ๒๙ แล้ว บุคคลใดเห็นว่าตนมีสิทธิดีกว่าผู้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ารายนั้น หรือเห็นว่าเครื่องหมายการค้ารายนั้นไม่มีลักษณะอันพึงรับจดทะเบียนได้ตามมาตรา ๖ หรือการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ารายนั้นไม่ถูกต้องตามบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัตินี้ บุคคลนั้นจะยื่นคำคัดค้านต่อนายทะเบียนก็ได้ แต่ต้องยื่นภายในเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศโฆษณาตามมาตรา ๒๙ พร้อมทั้งแสดงเหตุแห่งการคัดค้าน
การคัดค้านตามวรรคหนึ่ง ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง
มาตรา ๔๖ บุคคลใดจะฟ้องคดี เพื่อป้องกันการละเมิดสิทธิในเครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียน หรือเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนเพื่อการละเมิดสิทธิดังกล่าว ไม่ได้ บทบัญญัติมาตรานี้ไม่กระทบกระเทือนสิทธิของเจ้าของเครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียน ในอันที่จะฟ้องคดีบุคคลอื่นซึ่งเอาสินค้าของตนไปลวงขายว่าเป็นสินค้าของเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น มาตรา ๖๗ ภายในห้าปีนับแต่วันที่นายทะเบียนมีคำสั่งให้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าใดตามมาตรา ๔๐ ผู้มีส่วนได้เสียอาจร้องขอต่อศาลให้สั่งเพิกถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้านั้นได้ หากแสดงได้ว่าตนมีสิทธิในเครื่องหมายการค้านั้นดีกว่าผู้ซึ่งได้จดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้านั้น ถ้าผู้ร้องแสดงได้แต่เพียงว่า ตนมีสิทธิดีกว่าเฉพาะสินค้าบางอย่างในจำพวกของสินค้าที่ได้จดทะเบียนไว้ ให้ศาลมีคำสั่งจำกัดสิทธิแห่งการจดทะเบียนให้อยู่เฉพาะสินค้าที่ผู้ร้องไม่ได้แสดงว่าตนมีสิทธิดีกว่า
****************************
จากหลักกฎหมายดังกล่าวข้างต้น ท่านผู้อ่านคงจะเห็นได้ถึงสิทธิของตนในการใช้เครื่องหมายการค้าที่ไม่ได้จดทะเบียนกันบ้างแล้ว ส่วนเรื่องเงื่อนไขการขอจะทะเบียน และสิทธิของเจ้าของเครื่องการค้าที่ได้จดทะเบียนแล้ว มีรายละเอียดเป็นเช่นไรนั้น ผมจะนำมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อไปครับ
หวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านไม่มากก็น้อย ซึ่งหากมีข้อสงสัยสามารถสอบถามเข้ามาได้ และช่วยกันเผยแพร่ให้เป็นความรู้แก่บุคคลทั่วไปครับ
ที่ปรึกษากฎหมาย นิติ ลอว์
#ปรึกษากฎหมาย #เครื่องหมายการค้า
- มีสิทธิคัดค้านการขอจดทะเบี